Ode aan chaos
Hopen losgerukte bladeren, afgebroken takken, omgewaaide bomen… In een natuurlijk boslandschap overheersen tijdens de herfst, naast een prachtig bont kleurenpalet, vooral chaos en verval. En toch is herfst geen doelloze, verloren tijd. Herfst is in wezen erop gericht om nieuw leven mogelijk te maken.
Overbodig geworden plantenbestanddelen sterven nu langzaam af, blijven liggen en verworden uiteindelijk tot voedingsbodem voor toekomstig leven. Zo bezien is dood hout helemaal niet ‘dood’, integendeel, het maakt vernieuwing en verjonging van het woud mogelijk.
Herfst is afbraak en opbouw: twee natuurlijke processen, die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn en zich continu, volgens een vast patroon, herhalen.
De #andereschoenen workshop HERFSTTIJD brengt ode aan die geordende, deterministische chaos. Want chaos in de natuur is de maat voor nieuwe groei: hoe chaotischer het landschap, hoe rijker en diverser het leven.
Herfst in natuur en kunst
Tijdens deze HERFST workshop maken wandelmentor Christine Fettweis en woudloper/dichter Joost Tresignie TIJD voor jou. Samen vertragen we en zoeken verbinding met het woud om in alle rust, op #andereschoenen, te kijken naar de vele betekenissen van herfst in natuur en, via poëzie en literatuur, ook bij de mens.
Op verkenning
Op 30 september is Joost een eerste keer, vanuit cc de boore, op prospectie in Mollendaalbos geweest. Lees hieronder zijn poëtisch verslag:
Ik neem je mee naar de rand van het woud Waar de bomen een mantel spreiden Overheen de akkers de weiden van de boer Waar paarden en reeën oog in oog staan Bij het breken van het ochtendgrijs. Daar toon ik je de monumentale beuk De wachter van het Mollendaalbos Naast de appeltjes van Miradal. Hier voel je hoe levend jaarling, struik en boom zijn, Hier merk je dat elk ademt, groeit, groot en oud wordt, Niet minder of niet meer, als ied’re wandelaar. Ik neem je mee weg van de betreden paden Van de dreven met beuken links en rechts Waartussen gravelbikers al of niet elektrisch en Aansluitende pakjes met wat overgewicht. Ik neem je mee weg van de gesmeerde kettingen En hun gerikketik de piepende schijfremmen En voer je langs het smalle pad: Hulst met besjes rood en prikkels op het blad Waterpeper in een natte hoek Dansende haagbeuk een verdwaalde kamperfoelie En massaal tapijten van mossen en gevallen blad. Ik neem je mee om stil te staan Bij de languit gebroken beuk. Toen hij met een dreun door merg en been neerstortte Hield het woud de adem in Zweeg elke vogel, versteende de ree, Zette de mestkever een stapje terug. ‘k Neem je mee om stil te staan bij het woud dat Ademt, groeit, beweegt, groot en oud wordt en doodgaat Als ieder ander kind, vrouw, man, wandelaar, zelfs gravelbiker. Ik neem je mee om te ontdekken dat Herfst het jaargetijde van de belofte is. Lichtvoetig de tred overheen het verend mostapijt Rond hulst, berk of taxus tot die beide reuzebeuken: Al wat hier rijpt en sterft maant aan tot geduldig Wachten, de zon en het licht te grijpen Uit te kijken naar wat komen kan en te Weerhouden wat voor goeds Tot nu toe de tocht heeft gebracht. Ik neem je mee langs paden van de Middeleeuwers De Milse weg, de schuilhut aan Brise-Tout © Joost Tresignie
Is jouw wandel- en herfstzin geprikkeld en wil je graag participeren aan HERFSTTIJD?
Een dagprogramma met praktische details vind je in de kalender. Daar kan je ook inschrijven:
Onze #andereschoenen staan alvast klaar, we kijken er naar uit je op één van de HERFSTTIJD dagen te mogen verwelkomen.
Graag tot dan, graag tot HERFSTTIJD !
Je wandelmentor Christine en woudloper Joost
© Christophe Fontyn
