Vandaag belicht ik in #andereschoenen een eigenschap, die binnen een zakelijke context nog steeds onvoldoende erkend wordt, nl. menselijkheid. Omdat het bedrijfsleven nood heeft aan menselijk perspectief.
“Je bent te menselijk”.
¿Qué? Herken jij dit ook? Valt jou ook de lichtjes afkeurende ondertoon in het woordje ‘te’ op?
Natuurlijk twijfel ik er niet aan dat zo’n feedback in se goed en opbouwend bedoeld is, maar toch kan ik ‘m moeilijk plaatsen.
Als ik dan hierop inga, navraag en naar de dieperliggende betekenis van dit ene zinnetje luister, dan hoor ik steevast eigenschappen als “je bent te ‘vriendelijk’, ‘mild’,‘meegaand’”, al dan niet in combinatie met “je bent niet ‘rechtlijnig’, ‘zakelijk’ of ‘hard’ genoeg”.
Binnen een bedrijfslogica, die eenzijdig op efficiëntie gericht is, zijn snel schakelen en skills zoals het challengen van collega’s en tackelen van problemen gevraagd. Efficiëntie wordt dan de graadmeter van effectiviteit. Hoe menselijker, hoe ineffectiever en ongeschikter; hoe efficiënter, hoe effectiever en geschikter voor het ‘echte’ bedrijfsleven.
Terwijl ik het juist prettig vind, om met anderen te beraadslagen en te overleggen en om stokkende projecten samen weer in beweging te krijgen.
Ik challenge je niet graag. Ik geef je liever ruimte en tijd en maak je graag bewust van je potentieel. Zo motiveer ik je tot betrokkenheid en gedeelde verantwoordelijkheid.
Als mentor met jarenlange leidinggevende ervaring weet ik dat een veilige omgeving, met aandacht voor wederzijds begrip en respect, het werkgeluk bevordert en de productiviteit van een team een boost geeft en dus bijzonder effectief is.
Inderdaad heb ik mijn successen als leidinggevende juist aan mijn empathie te danken.
Kwetsbaar zijn, luisteren, verbinden, het werkt! Durf wat meer menselijkheid tonen. Het loont en is daarom ook efficiënt.
