“o daar komt ze daar daar
daar vliegt ze op mij aan, ze zoent me,
ze zoent me, ze zoent me en ze noemt me
haar zoete ademen, woord voor woord;
o en daar vliegt ze voort
de honnege fladderende lente,
daar naar de verte, daar naar de horizonnerige tenten,
de zilveren, zilvervoetige, zilverhandige lente,
de zomerige lente.” – – Uit De lente – ik sta midden in haar, van Herman Gorter
Maandag 22 april, Mollendaalbos, Bierbeek, in de ochtend
Vandaag ben ik ben op verkenning voor een nieuwe LENTELUST, mijn #andereschoenen wandelworkshop op zondag 5 mei en donderdag 9 mei.
Het is nog guur maar de koude bijt niet, ik ervaar integendeel een zachte, lichte morgen en voel me één met de omgeving: groenend woud, fluwelen gebladerte, ochtendkoor van zingende vogels, in elkaar overvloeiende geuren van vochtige aarde en bast van bomen; blauwe hemel en een zon die gefilterde lichtstralen door de boomkruinen werpt… De lente is daar. Ontegensprekelijk. Ik zie haar, voel haar, hoor haar en ruik haar.
Namen noemen
Dit jaar heeft Lentelust aandacht voor het belang van zaken ‘benoemen’. Als wandelaar ben je voortdurend op zoek naar namen, schrijft David Le Breton in zijn essay Ode aan het wandelen (Waerbeke, 2018; vertaling: Joris Capenberghs; oorspronkelijke titel: Eloge de la marche, Editions Metaillé, Paris, 2000, p. 60).
Immers, namen zijn betekenisvolle ijkpunten in het landschap, die je helpen om de omgeving beter te ordenen en te begrijpen. Namen maken je voetreizen menselijker.
Met bewoordingen geef je ook betekenis aan intense maar desalniettemin vluchtige indrukken tijdens het stappen.
Terwijl ik het statige Meerdaalwoud mijmerend doorwandel zoek ik passende omschrijvingen voor mijn voorbijgaande waarnemingen. Ik wil mijn indrukken en emoties van het moment vatten en vasthouden en bedenk daarom betekenisvolle woorden en beelden voor dit groener dan groene stukje woud.
Zo ontwaar ik tussen al die overweldigende groentinten plots ook gulgroen en groeigroen, verder op kruipt grondgroen, glansgroen weerkaatst het witte zonlicht en ik ervaar waarachtig geluksgroen.
Ik heb mijn belevingen van al dit lentegroen tijdens mijn prospectietocht actief benoemd en nu zijn het meer dan alleen maar mooie vluchtige dromen. Mijn ervaringen zijn blijvende herinneringen geworden die ik kan koesteren en delen.
Te voet heb je meer aandacht voor het landschap. Als je stapt ben je bedachtzaam traag en receptief voor de waardevolle kleine dingen in je omgeving. Je legt ongewone, creatieve verbanden die je dagelijkse leven rijker maken.
Lente beleven
Tijdens Lentelust nemen Joost en ik je mee naar enkele vertrouwde namen in Mollendaalbos. Als ervaren wandelaars helpen we jou op weg en we tonen hoe je het landschap vanuit een krachtige en verbindende gevoelswereld beter kan observeren en doorgronden.
In een door Joost speciaal voor Lentelust ontworpen en hand gebonden boekje kan je met losse aantekeningen of schetsjes uiten welke details en impressies van het moment jou het meeste raken. Dit boekje wordt zo je persoonlijk reisalbum vol herinneringen voor achteraf.
Kom je met ons mee?
Alle praktische info over dit beschouwende en poëtische #andereschoenen bosbad vind je hier:
Neem contact op en schrijf je in!
Tot Lentelust,
Christine, je MovigantaWandelMentor
Dag Christine, van de koude ben ik niet bang. De winter heeft meer dan lang genoeg geduurd en ik wil heel graag al die verschillende tinten van groen eens in het echt ervaren. Ik ben ook benieuwd naar de namen die we daar zullen tegenkomen. Je berichtje doet me goesting krijgen! Graag tot dan, groetjes, Klaas
Tof, van harte welkom, Klaas!