Een verhaal in woord, beeld en muziek
Moviganta’s winterreizen ’24 waren een ode aan traagheid en schoonheid.
Net zoals de natuur zich tijdens de kale wintermaanden terugtrekt keerden wij op 28 januari en 3 februari terug in ons zelf.
Het werden twee magische dagen, tijdens dewelke we ons lieten meenemen door de tijd en ruimte gaven aan betekenis.
Winter is de tijd voor thuis
De bestemming van onze reis? We willen verder en dieper kijken dan gewoonlijk om, in de leegte van de winter, samen ’thuis’ te komen. Daarvoor moesten we eerst vertragen. Het essay ‘Traagheid’ uit Wandelen, een filosofische gids van Fréderic Gros wees ons de weg.
In aansluiting aan de Poëzieweek luidde de openingsvraag voor deze workshop heel toepasselijk: “wat betekent ’thuis’ voor jou?“.
Zet je erbij en luister mee naar onze antwoorden:
Langs trage wegen
De kennismakingscirkel schiep een verrassende band en zette meteen de toon voor de aansluitende wandeling.
Vanuit de geklasseerde watermolen De Ruisbroekmolen doken we onmiddellijk de natuurlijke omgeving van Bierbeek in.
De oude, trage wegen, die Joost ons leerde kennen, noopten tot vertragen, al ging het onthaasten niet vanzelf.
Het voelde alsof we ons eerst uit de dagelijkse drukte moesten wandelden om daarna, bevrijd van allerlei besognes, aandachtig en nieuwsgierig een nieuwe wereld in te lopen. Een wereld, die we ons met een kwinkslag en wat creativiteit eigen maakten:
‘Wil je snel gaan, ga alleen. Wil je ver komen, ga samen’
Terugblikkend vat dit Afrikaanse spreekwoord de beide winterreizen treffend samen.
Stilte varieert
Stilte heeft vele facetten en is moeilijk te vatten. In elk geval is zij méér dan afwezigheid van geluid. Stilte is ook bewust verbinden met jezelf, innerlijke vrijheid vinden, ruimte creëren voor focus en concentratie of een teken van waardering en respect… In zekere zin is ruimte geven aan schoonheid ook een uiting van stilte en verstilling.
Je bewust worden van natuurlijke schoonheid, vol verwondering kijken naar de fascinerende plantenwereld, ook daar word je stil en reflectief van.
Bij een warme mok thee, wafeltjes en gedroogd fruit genoten we dankbaar van de gezellige gastvrijheid van Monda en Jan.
De inspiratie voor deze twee dagen haalde ik uit de 200 jaar oude romantische gedichtencyclus DIE WINTERREISE van de Duitse dichter Wilhelm Müller. Het werk werd bekend nadat Müllers’ tijdgenoot Franz Schubert alle 24 gedichten op muziek zette.
Winterreise is het verhaal van een jonge voetreiziger die, nadat zijn aanbedene hem afwijst, opgejaagd door emoties op zoek is naar innerlijke rust en stilte.
Vol bewondering luisterden we naar Lieve en haar teder gezongen versie van Der Leiermann, het laatste lied van Winterreise. Inleidend las Joost zijn persoonlijke vertaling van dit gedicht voor.
De schoonheid van woord en stem greep ons aan en kroop onder de huid. We werden er emotioneel en stil van; een traan met al snel weer een bevrijdende lach…
Dichter in dialoog met het plateau
Na dit hartverwarmende intermezzo hernamen we onze reis en wandelden naar het plateau van Bierbeek. Bij helder weer heb je hier een prachtig uitzicht, je blik rijkt over de Hazenberg tot achter de Waalse buurtgemeente Beauvechain.
Boven op het plateau las Joost uit zijn eigen ‘Septiemen voor Opvelp’. Hij deelde enkele van zijn ontboezemingen, gevolgd door de uitlatingen van het plateau zelf:
Der Lindenbaum
Onder een oude linde hielden we een laatste keer halt. Dit kruispunt staat aangeduid op de historische Ferrariskaarten. Toen al stond hier een lindenboom. Indrukwekkend, als je bedenkt dat deze topografische kaarten tussen 1771 en 1778 tot stand kwamen.
Deze getekende veteraan dwingt eerbied af. Ingetogen luisterden we naar De Lindenboom / Der Lindenbaum: eerst droeg Joost zijn vertaling voor, daarna zong Lieve voor ons het origineel.
Thuis komen
Terug in de Ruisbroekmolen las Joost, uit Waar gaan we eigenlijk heen van Toon Tellegen, het verhaal ‘Muur’ voor. Ondertussen zorgde ik voor het eten.
We schoven samen aan tafel en deelden een heerlijk eenvoudige maaltijd: stevige Marokkaanse soep, brood en lokale kazen.
Stilaan werd het tijd om onze winterreis af te ronden. Dat deden we zonder haast, in alle rust en schoonheid. Met een laatste wintergedicht en terugblikkende beschouwingen bij ’thuis’ en ’thuiskomen’.
Dit liefdevol door Joost speciaal voor Winterreise ontworpen en hand gebonden boekje houdt onze herinneringen aan de magie van deze twee trage dagen levend.
Voldaan en vele waardevolle ervaringen rijker namen we afscheid van elkaar.
Lieve, Joost, Klaas, Sabine, Michael, Patti, Jim, Bert en Tom, DANK voor jullie bijdrage !
Van harte,
jullie WandelMentor Christine
Raadpleeg de kalender voor nieuwe #andereschoenen evenementen !
