Op 26 juli zijn Joost en ik op prospectie gegaan voor ZOMERZIN. Mijn nieuwste dag vullende wandelworkshop in augustus staat in het teken van oogst.
Een toepasselijk thema: van oudsher noemen we augustus ook oogstmaand, de maand waarin geoogst wordt. Volgens Onze Taal ligt de oorsprong van het woord oogst in de Latijnse naam Augustus. Onze huidige maandnamen zijn allemaal van Latijnse oorsprong. Vanaf de 7de eeuw geraakten ze langzaamaan ingeburgerd.
Nomen est omen
De naam is een voorteken. De Romeinen waren van mening dat iemands naam iets zei over diens lot of voorbestemming. De namen die we aan planten geven zeggen veel over hun eigenschappen. Een etymologische invalshoek voor Zomerzin leek ons dan ook betekenisvol.
Naast literatuur en poëzie houdt Moviganta deze keer enkele verrassende plantenverhalen in petto. Komen aan bod: heksenkruid, smalle weegbree, duizendblad… Ja, zelfs over de door iedereen gekende maar door niemand beminde brandnetel weet mijn compagnon Joost heel wat boeiends te vertellen!
Wie Moviganta op mijn sociale mediakanalen volgt weet het al: op 15 en 20 augustus trekken we naar het Kastanjebos. Dit bos ligt op een steenworp van De Wakkere Akker en maakt deel uit van de zgn. Groene Vallei. Een oase van rust tussen Leuven, Brussel en Mechelen.
Generaal Joseph-Jean-François graaf de Ferraris bracht het bos in 1778 kaart, onder de benaming Castaniën Bosch en Speckbosch. Castanië – Castanea in het Latijn – wijst op ‘een boom die vruchten draagt’.
Vandaag groeien bijna geen kastanjebomen meer in het Kastanjebos. De Lipsebeek ontspringt hier. Sinds 1968 is dit drinkwaterwinningsgebied. Dat betekent dat het kwelwater systematisch afgepompt wordt. Sindsdien is de grondwaterspiegel fors gedaald. Desondanks blijft het een vochtige tot natte plek met specifieke flora. Stevige wandelschoenen zijn geen overdreven luxe.
Tijdens de prospectie spotten wij een hazelworm. In de omgeving van het Kastanjebos treffen we opvallend veel moerasspirea aan. Een beetje verder dwarrelen vliegende pluisjes in groten getale, net als sneeuwvlokjes, door de lucht en bedekken het grasland met een zacht wit tapijt. We vallen van de ene verwondering in de andere.
Wat een mooie plek om aandachtig te bewandelen en vooral traag te benaderen!
Geheimen van het wandelen
Wandelen is niet je reppen van je huis naar je werk, naar de winkel, naar de fitness… het is geen overgangstijd tussen A en B. Wandelen is jezelf een buitenpauze toestaan.
Alles afzetten, achterlaten en vol verwondering baden in het hier en nu. Bescheiden en respectvol proeven van het rijke pallet aan kleuren, geuren, smaken en geluiden welke de natuur je aanreikt.
Wandelen is ook temporiseren. Vertragen om het landschap in al zijn facetten te laten schitteren. Maar niet zonder de nodige tijd en aandacht voor verbinding met jezelf en de andere deelnemers.
Bovenal is wandelen een andere kijk op de wereld. Je tijd verwandelen is nieuwe perspectieven, inzichten en ervaringen ontdekken.
Wil je delen in de rijke oogst van het wandelen? Mee het verhaal van de brandnetel en andere boeiende plantenverhalen sprokkelen? Dat kan tijdens ZOMERZIN. Deze #andereschoenen dag van Moviganta gaat door op 15 en 20 augustus:
Een interessante insteek voor een Zomerzin, Christine. De oogst in augustus – veel planten rondom ons gaan naar hun hoogtepunt. Zo ook de vele kleine onopvallende, onbekende en/of onbeminde planten die we “on”-kruid noemen. Goed dat we daar eens aandacht aan besteden en ons bewust worden van wie we daar in onze passage allemaal tegenkomen. Ik ben heel benieuwd naar de verhalen die jullie daarover te vertellen hebben.
Om de wijze woorden van mijn vader zaliger te citeren, ‘onkruid bestaat niet’. Inderdaad, ’t is maar hoe je het bekijkt. Goed gezien, Klaas;)