Een #andereschoenen-wandelworkshop in Tourinnes-La-Grosse, helemaal in het teken van verbeelding. Vanuit verwondering voor het alledaagse lieten we ons een dag lang raken door stilte, natuur en kunst. Impressies, woorden en ontmoetingen lokten bij ieder van ons verbeelding uit.
Verbeelding. Ze gedijt dankzij een open, verwonderde blik naar wat zich aandient. Hier. Nu.
Dat wist ook Roger Raveel. Hij schilderde zijn universum niet uit verre dromen, maar uit de dingen die hem omringden. Hij keek, hij herkende, hij betrapte ze op hun werkelijkheid.1 Geen overbodige versiering, geen bleek romantisme, alleen het pure, het nabije, het tastbare.
Wie zich zoals Raveel laat raken door het kleine, het gewone, weet: het wonder woont hier. Niet daar.
Want verlangen naar daar is een rusteloze reiziger. Eens daar, wordt daar weer hier, en groeit alweer het verlangen naar een ander daar.
Verlangen naar hier is anders. Het nestelt zich. Het ademt met je mee. Het laat je kijken naar een grasspriet – hoe hij buigt in de wind, hoe hij wortelt in de aarde, hoe hij licht vangt en het weer loslaat. Tot je begrijpt: niets blijft en toch zal alles duren.
Het hier voedt de verbeelding. In het hier vindt verlangen haar rust, verwondering haar thuis.
Daar is altijd elders. Hier is altijd nu.
Zomerzin was een dag van hier-zijn
Geen verre tocht, wel een diepe verkenning van wat dichtbij is. Een oefening in contentement: het kleine geluk zien en dit gevoel vasthouden. Want alles gaat voorbij. Alleen het hier en nu blijft. Zoals water dat nooit ophoudt te stromen.
Om deze dag te laten duren, maakte Joost Tresignie voor elke deelnemer een liefdevol met de hand gebonden gedichtenboekje. Een kleinood om te koesteren, om terug te lezen en om te delen. Een fijn souvenir voor thuis.
Dit augustus-weekend kondigde zich grijs aan, maar al gauw brak het wolkendek open. We stapten langs holle wegen, over beekjes, door de stilte van reeds kale akkers. Ieder met zijn eigen gedachten, maar ook samen, verbonden in een gedeeld hier.
En nu dient de herfst zich aan
Waar de zomer ons het kleine geluk liet zien, nodigt de herfst ons uit om die vreugde niet enkel te zoeken in het lichte en zonnige, maar ook in de rijkdom van wat rijpt, valt en opnieuw begint.
De herfst leert ons dat levensvreugde niet wegvlucht voor vergankelijkheid, maar erdoor gevoed wordt. Dat er in de kringloop van de seizoenen een diepe joie de vivre schuilt.
Tijdens de volgende #andereschoenen-seizoenenwandeling Herfsttijd – op zondag 26 oktober en zaterdag 1 november – nodigen Joost en ik je uit om samen met ons in dat ritme te stappen: na de oogst nu de kleuren, het loslaten en het blijven. Een ode aan levensvreugde; niet ondanks de herfst, maar dankzij de herfst.
Wees welkom!
