Verbinding en verwondering in de Kruidtuin

Verbinding en verwondering in de Kruidtuin

Donderdagochtend 21 november engageerde Moviganta zich als gastdocent voor TADA (ToekomstATELIERdelAvenir). Ik verzorgde een natuurworkshop voor kinderen van het vijfde leerjaar Mater Dei Leuven, in de Kruidtuin. Tijdens deze verbindende dag ontdekten de kinderen waarom natuur belangrijk is en wat biodiversiteit en biotopen zijn.

Levensboom

In mijn workshop kwam vooral aan bod wat voor unieke levende wezens bomen wel niet zijn. Natuurbelevingsoefeningen zoals observeren, analyseren en voelen, naast interactief luisteren naar het verhaal van de levensboom inspireerden de kinderen om de natuur anders te ervaren.


De kinderen leerden dat bomen en mensen in een ecologisch wederkerige relatie staan: bomen produceren zuurstof via fotosynthese, wat essentieel is voor mensen en mensen ademen koolstof uit, wat bomen nodig hebben om te groeien. Ineens begrepen ze dat we, telkens als wij en een boom ademen, in harmonie met elkaar leven, net alsof boom en mens deel uitmaken van een soort geheim of onzichtbaar team.

Visualisatieoefening

Tijdens een mindful inleefoefening mochten de kinderen op een voor hen ongewone manier verbinding maken met de natuur. Hoewel deze bijzondere oefening voor sommige kinderen niet even gemakkelijk was, bleek het toch voor iedereen verrijkend om dit te leren kennen en op die manier contact te maken met de bomen rondom hen en misschien ook met zichzelf. In elk geval merkten ze dat de natuur zowel een leuke speelplek is als een ruimte om tot rust te komen.

Boom van compassie

Samen bekeken we enkele bomen aandachtig, hun wortels, stam en takken, op zoek naar opvallende elementen zoals mos, een gespleten stam, een afgebroken ast of een litteken in de bast. Deze oefening in natuurverbondenheid hielp de kinderen zich te verbinden met gevoelens van compassie en medeleven, zowel voor zichzelf als voor anderen. Ze zagen dat imperfectie in de natuur vaak mooi is – zoals de kromste bomen vaak de sterkste zijn.

Plant een wens

Afsluitend mochten ze een ‘eigen’ boom kiezen en deden daarvoor een persoonlijke wens. Die wens werd symbolisch vervat in kleine zaadjes, die ik in de zomer verzameld had en die ze mee naar huis mochten nemen om daar te planten en te verzorgen. Dit ritueel gaf hen niet alleen een tastbare herinnering, maar ook de verantwoordelijkheid om hun wens te koesteren en de natuur wat dichterbij te brengen.

©Lea Winkeler

De weersomstandigheden op deze donderdag voormiddag waren alvast ideaal voor onze natuurworkshop: de eerste sneeuw en het ijs van de winter prikkelden de nieuwsgierigheid van de kinderen. De plotse winter bracht een extra dimensie aan hun ervaring en maakte onze workshop voor hen nóg fascinerender.

Dankbaar voor deze boeiende voormiddag vol leren, verbinding en inspiratie. Blij ook, dat de kinderen niet alleen kennis opdeden, maar ook dieper contact maakten met de natuur en zichzelf.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *